เมื่อทำงานหรืออยู่ในกิจวัตรประจำวันเดิมๆไปเรื่อยๆ สิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นก็คือ comfort zone หรือจุดที่ทุกอย่างคงที่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนัก ถือเป็นมุมปลอดภัยของชีวิตที่คนเรารู้เเน่ชัดว่าจะเกิดอะไรขึ้น วิถีชีวิตเดิมๆ งานเดิมๆ สิ่งแวดล้อมเดิมๆ ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นจากความคุ้นชินครับ

ซึ่งการติดอยู่ใน comfort zone นั้นถือเป็นสถานการณ์ที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นักกับการพัฒนาตนเอง เพราะยังจะทำให้คนเราหยุดขวนขวายพัฒนาตนเองต่อ สถานการณ์เช่นนี้มักเกิดขึ้นกับคนที่ทำงานมาหลายๆปีจนทุกอย่างเข้าที่เข้าทางหมดแล้ว มีแบบเเผนชัดเจน หรือคนที่ทำธุรกิจส่วนตัวจนธุรกิจเริ่มนิ่ง มีขึ้นลงบ้างเล็กน้อยเเต่โดยรวมนั้นสามารถจับจุดได้ บางคนคิดว่านี่คือความสบายครับ แต่แท้จริงเเล้วผมไม่คิดเช่นนั้น การนิ่งนอนใจนั้นคือจุดอันตรายมาก ที่ถ้าหากเราประมาทเพียงนิดเดียวหรือมีอะไรมากระทบเพียงเล็กน้อยอาจทำให้งานหรือธุรกิจพลิกผันได้ทันที หลายคนมองว่าเมื่อทุกอย่างอยู่ตัวก็ไม่ต้องพัฒนาอะไร พักให้หายเหนื่อยก่อนดีกว่า ถ้ามีจุดขาลงหรือปัญหาค่อยลุกขึ้นมาปรับ

ไม่จริงครับ เพราะถ้าเราอยากพัฒนาให้ดีขึ้นจริงๆ ไม่จำเป็นต้องรอให้ถึงจุดขาลงหรือจุดต่ำสุดก่อนค่อยลุกขึ้นมาแก้ไข ลองมองดูงานในมือให้ละเอียด ก็จะพบว่ามีเรื่องมากมายที่เราสามารถทำให้ดีขึ้นได้อีกแม้จะดีอยู่แล้วก็ตาม หมั่นตรวจสอบงานหรือธุรกิจบ่อยๆครับ สอบถามความพึงพอใจของลูกค้าเป็นประจำ ตรวจทานคุณภาพสินค้าเสมอ ไม่ว่าเรื่องเล็กน้อยแค่ไหนก็ไม่ปล่อยผ่านไป เก็บมาปรับปรุงให้ดีขึ้น ถือคติว่าทุกอย่างสามารถดีกว่าเดิมได้ ขอเพียงใส่ใจและกระตือรือร้น ไม่ปล่อยให้ความคุ้นชินมาขัดขวางความก้าวหน้าของคุณครับ