หลายคนที่ทำงานอยู่ตอนนี้ นอกจากต้องรับผิดชอบหน้าที่ของตนเองเเล้ว ยังต้องรับบทบาทของการเป็นหัวหน้าที่มีลูกน้องในสังกัดด้วย หน้าที่ของหัวหน้านั้นเริ่มตั้งเเต่แจกจ่าย กระจายงานให้ลูกน้องทำอย่างเหมาะสม ทั้งปริมาณงานและความสามารถของแต่ละคนที่มี รวมถึงควบคุมการทำงานให้เป็นแบบแผน ตรงตามกำหนดเวลา และที่สำคัญคือคอยติดตามงานที่มอบหมายไปว่าลูกน้องทำได้อย่างที่ต้องการหรือไม่
หัวหน้าที่ดีต้องติดตามงานลูกน้องอยู่เสมอ
การเป็นหัวหน้าที่ดีนั้นจึงไม่ควรสั่งงานแล้วทิ้งหาย การคอยกำกับดูแลอยู่ใกล้ๆนั้นจะช่วยให้ลูกน้องอุ่นใจว่ายังมีหัวหน้าคอยดูแลอยู่ เมื่อมีปัญหาหรือคำถามอะไรก็จะสามารถหันมาปรึกษาได้ทันที เป็นทั้งกำลังใจและช่วยสร้างความเชื่อมั่นให้กับพวกเขาครับ เพราะการที่เราเป็นหัวหน้า ย่อมแปลได้ว่าเราสามารถเป็นที่พึ่งของอีกฝ่ายได้ทั้งเรื่องเนื้องานเเละเรื่องทางจิตใจ
ผมเคยอ่านบทความสัมภาษณ์ผู้บริหารใหญ่คนหนึ่งของเมืองไทย เขากล่าวว่าเขามักอยู่ในบริษัทเป็นประจำ โดยเฉพาะเวลาที่มีปัญหา เพียงแค่ปรากฏตัวให้ลูกน้องเห็นเรื่อยๆ ก็ช่วยให้ทุกคนมีขวัญกำลังใจขึ้นมาว่าเจ้านายไม่เคยทอดทิ้งในยามยาก แม้ธุรกิจจะอยู่ตัวมากเท่าไหร่ การเข้ามาคอยดูแลลูกน้องก็ยังเป็นเรื่องสำคัญเสมอ
แต่ไม่ต้องถึงกับเฝ้ามองทุกฝีก้าวหน้าคอยควบคุมไปเสียทุกอย่าง มิฉะนั้นจะกลายเป็นว่าลูกน้องไม่กล้าแสดงความคิดหรือแสดงฝีมือออกมาเต็มๆ พลอยจะอึดอัดใจไปอีกด้วย
ถ้าลูกน้องยังทำได้ไม่ดีเท่าที่เราต้องการ หัวหน้าที่ดีเองก็ควรค่อยๆสอน ไม่ดุด่า ลูกน้องจะได้พัฒนาตนเองด้วย ยิ่งเราคอยอยู่ใกล้ๆก็จะช่วยป้องกันไม่ให้เกิดข้อผิดพลาดบานปลายจนแก้ยากในภายหลังด้วยครับ
